Janssen pusht Kampong naar finale-voorsprong: 1-2

De eerste aflevering van een finale was op voorhand al bijzonder. Want Kampong en Rotterdam waren een week geleden de slechtst geklasseerde ploegen die aan de play-offs begonnen. De Utrechters eindigden de reguliere competitie als derde, Rotterdam werd vierde. Het was pas de derde keer in de rijke – 29 jaar – historie van de huidige opzet dat beide underdogs de finale bereikten. 

En dat ze voor het eerst sinds zeven jaar in de finale stonden, dat wilden ze weten bij de thuisclub. Er steeg zaterdag rond vier uur een enorme groene vuurwerkpluim op, boven het terrein van Rotterdam. Die feestdamp was net een beetje opgetrokken, toen Kampong het publiek het zwijgen oplegde. De Utrechters begonnen iets aanvallender aan de finale en hun eerste echte kans leverde meteen een goal op.

Een tik op de feestneus

Een aanval over rechts, via opstomende back Caspar Dobbelaar, belandde voor de stick van Finn van Bijnen. De tiener, in de tweede halve finale tegen Oranje-Rood goed voor de openingsgoal, leek opnieuw toe te slaan. Zijn inzet van dichtbij werd echter heel knap gepakt door Rotterdam-goalie Derk Meijer. Die kon er vervolgens weinig aan doen dat de rebound wel tegen de touwen ging, via Silas Lageman die daardoor na acht minuten voor de openingstreffer tekende. 

Rotterdam schrok, maar was niet van slag. Ze kwamen zelfs een beetje los na die eerste tik op de (feest)neus. De thuisploeg moest het echter doen met kleine, halve kansjes. Aanvaller Dylan Lucieer die net niet tot een schot kwam, een rush van Tjep Hoedemakers die in het zicht van de haven strandde en een vlammende uithaal van Olivier Hortensius die keihard – maar ook wat te hoog – over het doel ging.

De kansen van Kampong in de eerste helft waren groter. Zo mocht specialist Jip Janssen tweemaal aanleggen voor een strafcorner. De sleeppogingen van de cornerkoning van Nederland werden echter gekraakt door Meijer en uitloper Tjep Hoedemakers – die dat wel moest bekopen met een blauwe plek op zijn onderbuik. De eerste loper kon, gelukkig voor Rotterdam, gewoon verder.

Hoe de twaalfde man z’n zin kreeg

Rotterdam kon voor rust niet het venijn en het gevaar tonen dat ze wel de finaleplek opleverde. Want dat zorgde ervoor dat ze topfavoriet Bloemendaal over twee duels aftroefden. Ze hadden een extra zetje in de rug nodig. Een zetje dat kwam van jong talent Matthijs van der Wielen die vlak voor rust het publiek even opzweepte. Als reactie daarop klonk meteen stadionklassieker ‘I will survive’ van een trompettist in het publiek, die bijval kreeg van bijna alle vierduizend toeschouwers. Lang verhaal kort: de twaalfde man was wel klaar voor wat vuurwerk in die tweede helft. 

Ze werden op hun wenken bediend.

Want we waren na de pauze nog geen vijf minuten bezig, toen het Schouten Zekerheid Stadion – zoals het onderkomen van Rotterdam sinds een paar jaar officieel heet – een orkaan van lawaai produceerde. De oorzaak was de gelijkmaker van Jeroen Hertzberger, die de 1-1 tegen de plank aan ramde. Het clubicoon van Rotterdam kreeg de bal in de stick gespeeld van Kamponger Bram van Battum, die de bal probeerde weg te spelen uit de doelmond. 

Het was eigenlijk was de eerste echte kans die Rotterdam kreeg in zijn vierde play-off-finale. De goal gaf de thuisploeg vuur, vertrouwen en een veldoverwicht, maar veel meer dan die drie v’s leverde het derde kwart niet op. Kampong dook na rust veel minder vaak op in de cirkel van Meijer, die het na die twee corners van Janssen vrij rustig had. 

Het slot met de strafbal

Heel veel kansen waren er dus niet in deze eerste finale, die wel spannend was maar niet enorm vermakelijk. Het was in het laatste kwart wachten op een eindschot. Een allerlaatste stuiptrekking. Zo’n bekend puntje-van-de-stoel-moment. Kampong schaakte in die slotfase het meest naar voren. Voorzichtig passend. Glurend. Hopend om nog een keer door te komen zoals in de eerste helft.

En ja. Dat moment kwam er nog. Eerst mocht Janssen nog drie corners nemen. Die werden allemaal gekraakt. Maar de laatste kwam op het lijf van lijnstop Timme van der Heijden. Scheidsrechter Daniël Veerman vroeg zelf om hulp van zijn videocollega Lisette Baljon. Het duurde lang voordat ze een oordeel velde, maar uiteindelijk was de conclusie dat Van der Heijden een doelpunt had voorkomen. 

Daardoor mocht Janssen vier minuten voor tijd een strafbal nemen. Dat lukte de verdediger onberispelijk. Door zijn koelbloedigheid begint Kampong met een 2-1 voorsprong aan de tweede finalewedstrijd, die morgen wordt afgewerkt op de eigen Klapperboom.